Czy ja wierze w wieże?

Jakoś na początku mojej kariery blogera (ach jak to brzmi durnie), która to ostatnio nieco przywiędła (ale to nie miejsce i czas na zwierzenia) dane mi było opisać Czystopis, który jest kontynuacją niniejszej książki. Nie byłem zbyt wylewny ani jakoś wyjątkowo oczarowany owym dziełem. Ot taka całkiem niezła ramotka. To teraz dodam jeszcze od siebie, szkoda Siergieju, że nie skończyłeś na tomie pierwszym.

Książka nie jest w jakiś sposób odkrywcza. Ale jest dobrze napisana. Niektóre pomysły zaskakujące. Niegłupio pomyślane światy i zabawny sposób dostawania się do nich. Funkcyjni i ich funkcje, oraz sposób oddzielenia ich od świata rewelacyjny.

Jak już pisałem najpierw przeczytałem tom drugi, mimo wszystko książka potrafiła mnie zaskoczyć, a to dobrze o niej świadczy. I jest lepsza, powiem nawet, że jakby autor zakończył na jednej tylko części, albo lepiej przemyślał dwójkę, nie odkrył wszystkich kart (z których część okazała się blotkami) można by mówić o całkiem niezłej powieści.

Za pierwszą część dam 7/10 i lepiej odpuścić sobie część drugą. Ja wiem, że za dwie książki dostanie się większe pieniądze niż za jedną, ale za to czytelnicy mogą nie sięgnąć po kolejną powieść zawiedzeni tym co dostali. Niedopowiedzenia pozwalają poszaleć wyobraźni.

Siergiej Łukjanienko"Brudnopis" tyt.org. "Черновик" Wydawca Wydawnictwo MAG 2008